16 Eylül 2009 Çarşamba
Yavaş ve sağlam adımlar atıyorum.
Öyle yavaş ve sağlam(!) adımlar ki beni görenler, hayattan ne denli korktuğumu anlayabilirler.
Belki bir rüzgar eserde beni çok uzaklara götürür diye iç geçiriyorum.
Sonra pişman olup vazgeçiyorum.
Tanrı aşkına, buralara kadar rüzgar getirmedi mi beni zaten ?!
3 Comments:
-
- Murat BEŞER said...
17 Eylül 2009 03:24ne fark eder ki ?- Angelica said...
17 Eylül 2009 07:48Haklısın.- Adsız said...
17 Eylül 2009 08:10mimlendiniz bağyan :p
Subscribe to:
Kayıt Yorumları (Atom)